นักวิชาการชี้ "สเมิร์ฟ" เป็นนาซี, เหยียดผิว, เกลียดยิว

[Nick]

The Smurfs 3D


เพโย


อังตวน โบเอโน


"สเมิร์ฟดำ" คือ การเหยียดผิว ?


การ์กาเมล - ยิวผู้ชั่วร้าย


แฮงค์ อาซาเรีย ผู้รับบท การ์กาเมล ในฉบับภาพยนตร์

นักสังคมวิทยาชาวฝรั่งเศส ออกมาให้ความเห็นถึงการ์ตูนอมตะฝีมือการสร้างสรรค์ของนักเขียนชาวเบลเยียมที่กำลังจะถูกดัดแปลงเป็นภาพยนตร์ว่า เป็นบทประพันธ์ที่มีเนื้อหาโฆษณาชวนเชื่อแนวคิดของนาซี, สตาลิน และแสดงความเกลียดชังในพวกยิว รวมถึงเหยียดผิวด้วย
       
       อังตวน โบเอโน นักสังคมวิทยาชาวฝรั่งเศส ได้รับความสนใจจากแวดงวงบันเทิงโดยทันที เมื่อเขานำเสนอความคิดที่ว่านี่ ในหนังสือเล่มใหม่ของตนเองที่มีชื่อว่า Le Petit Livre Bleu หรือ The Little Blue Book ที่อ้างว่า เรื่องราวเกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตตัวน้อยผิวสีน้ำเงิน ที่ทุก ๆ คนรู้จักกันในชื่อ "สเมิร์ฟ" แอบแฝงไว้ด้วยเนื้อหาเชิงโฆษณาชวนเชื่อ โดยเฉพาะในการนำเสนอสภาพสังคมอุดมคติที่นักเขียนรายนี้อ้างว่า "เป็นการจำลองภาพสังคมอุดมคติแบบเบ็ดเสร็จ ในแนวคิดตามทฤษฎีของ “นาซี” หรือ “สตาลิน”"
       
       สเมิร์ฟ เป็นผลงานสร้างสรรค์ของนักเขียนชาวเบลเยียม เพโย หรือ ปิแอร์ คูลิฟอด์ ในหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งของเบลเยียมตั้งแต่ปี 1958 มีหนังสือรวมเล่มออกมาในอีก 2 ปีต่อมา ดังไกลไปถึงต่างประเทศ และถูกดัดแปลงเป็นอนิเมชั่นในปี 1981 จนชื่อของ สเมิร์ฟ กลายเป็นตัวการ์ตูนที่เด็ก ๆ ทั่วโลกรู้จัก กระทั่งได้ถูกดัดแปลงเป็นภาพยนตร์ โดยมีกำหนดเข้าฉายในเดือน ก.ค. นี้
       
       อย่างไรก็ตาม บูเอโน ยังเชื่อว่าแม้ สเมิร์ฟ จะเป็นความบันเทิงสำหรับเด็ก ๆ แต่ความจริงแล้วแอบแฝงแนวคิดทางการเมืองไว้มากมาย เขากล่าวผ่าน Todaysxm.com ว่า "ปาปาสเมิร์ฟ" คือหัวหน้าของหมู่บ้านในป่าเห็ดซึ่งตั้งอยู่ห่างไกลผู้คน เป็นตัวแทนของผู้ปกครอง เจ้าของอำนาจเผด็จการ โดยชาวสเมิร์ฟยังใช้ชีวิตในสังคมที่ไม่มีใครมีทรัพย์สินส่วนตัว และใช้ระบบเศรษฐกิจที่ทุกคนเป็นเจ้าของทรัพย์สินร่วมกัน เหมือนกับระบบสังคมนิยมอย่างไม่ผิดเพี้ยน
       
       ในเวลาเดียวกันตัวละครหญิงตัวเดียวของเรื่องอย่าง "สเมิร์ฟเฟต" ที่สวย และเป็นที่หมายปองของตัวละครชายทุกตัว ก็เป็นตัวแทนความสมบูรณ์แบบในแนวคิดของ นาซี
       
       ฝ่ายตัวร้ายของเรื่องอย่าง "การ์กาเมล" พ่อมดที่คอยรังควานหมู่บ้านของพวกสเมิร์ฟ ก็มีลักษณะภายนอกที่เหมือนกับชาวยิวอย่างชัดเจน นอกจากนั้นการ์กาเมลยังเลี้ยงแมวที่มีชื่อว่า "อาซราเอล" ที่มีชื่อตรงกับทูตแห่งความตายของพวกยิว และมุสลิมด้วย
       
       นอกจากนั้นในการให้สัมภาษณ์กับ The Wall Street Journal บูเอโน อธิบายถึงร่องรอยแนวคิดเหยียดผิวใน สเมิร์ฟ ว่า
       
       "ในตอนแรก ๆ ของเรื่องราว ‘สเมิร์ฟดำ’ คือสิ่งที่คุณอาจจะตีความไปได้ว่าเป็นเนื้อหาที่มีความคิดเรื่องเหยียดผิว เพราะในตอนหนึ่งพวกสเมิร์ฟป่วย ซึ่งเมื่อป่วยพวกเขาจะไม่ได้กลายเป็นตัวสีม่วง, แดง หรืออะไรทั้งนั้น แต่จะกลายเป็นสีดำ และเมื่อกลายเป็นสีดำ ชาวสเมิร์ฟก็จะสูญเสียสติสัมปชัญญะไป กลายเป็นสิ่งบ้าคลั่งโดยสิ้นเชิง แค่จะพูดยังทำไม่ได้เลย"
       
       โดยเนื้อหาเกี่ยวกับ "สเมิร์ฟดำ" ยังสร้างปัญหาให้ สเมิร์ฟ เล่มแรก ๆ จนไม่สามารถตีพิมพ์ในสหรัฐอเมริกาด้วย กระทั่งต่อมาจึงมีการเปลี่ยนผิวของสเมิร์ฟที่ป่วยให้มีสีม่วงแทน
       
       กับข้อหาดังกล่าว ติอารี คูลีฟอด์ ลูกชายของ เพโย ซึ่งยังนั่งอยู่ในตำแหน่งประธานของ Studio Peyo ได้ให้ข่าวตอบโต้มุมมองของนักสังคมวิทยาชาวฝรั่งเศสว่า "เป็นสิ่งที่ก้ำกึ่งอยู่ระหว่างความคิดวิตถาร และการพูดเล่น ๆ"
       
       ในเวลาเดียวกันแนวคิดของ บูเอโน ก็ถูกต่อต้านอย่างหนักจากแฟนของ สเมิร์ฟ ซึ่งหนึ่งในนั้นแสดงความคิดเห็นผ่านอินเตอร์เน็ตว่า "เป็นเรื่องเสื่อมเสียมาก ที่มาทำให้ตำนานในวัยเด็กของพวกเราแปดเปื้อนแบบนี้" ขณะที่ผู้ใช้นามแฝงว่า Anastasia ก็มองว่าการตีความดังกล่าวไม่แตกต่างอะไรกับการจับแพะชนแกะเลย "มันไม่ยากหรอกถ้าจะหาแนวคิดเหยียดยิว ในผลงานของนักเขียนอย่าง เชกสเปียร์ หรือ บัลซัค ซึ่งเห็นได้ชัด ๆ ว่าผู้เขียน (บูเอโน) แสดงความคิดเห็นจากความหมกมุ่นส่วนตัวของเขาเอง ... ตัวละครที่มีจมูกงุ้ม ไม่ได้หมายความว่าจะต้องเป็นยิวเสียหน่อย ตัวละครพ่อมดที่ไหน ก็เป็นแบบนี้หมด"
       
       ซึ่งล่าสุดฝ่ายของนักสังคมวิทยาชาวฝรั่งเศสได้ออกมาแก้ตัว ให้กับแนวคิดของตัวเองว่า เขาเพียงต้องการอธิบายถึงปรากฏการณ์ทางสังคม ที่มีผลต่องานบันเทิง และไม่ได้มีเจตนากล่าวหาว่า เพโย เป็นพวกเหยียดผิวแต่อย่างใด ... "ผมรักสเมิร์ฟนะครับ แต่ก็ยังเชื่อว่างานของเขา (เช่นเดียวกับผลงานอีกมากมาย) นำพาและอัดแน่นไปด้วยการเหมารวมและทัศนคติตายตัวบางอย่าง จากสังคมและยุคสมัยนั้น"

ที่มา: manager.co.th