เมื่อตระหนักว่ารักใครจนหมดใจ
ความมหัศจรรย์ของชีวิตใหม่ก็เริ่มต้น
ทันทีที่มอบความรักทั้งหมดในชีวิตให้บางคน
คงเหมือนกับการฝังเมล็ดพันธุ์ดอกไม้สวยหอมลงในใจใครคนนั้น
การรอคอยและเฝ้าดูรักเรา
ค่อยๆ เติบใหญ่ในใจคนที่เรารัก
คือความสุขง่ายๆ แต่ยิ่งใหญ่
เท่าที่มนุษย์ตัวเล็กๆ อย่างเราจะสุขได้ ยิ่งใหญ่ได้
จะเป็นอะไรไป
หาเมล็ดพันธุ์แห่งรักเราในใจใครคนนั้น
มันไม่เจริญเติบโตอย่างที่ใจเราหวังไว้
ถึงผิดหวังแค่ไหน เจ็บปวดแค่ไหน
แต่ “รัก” นั้น จะยังเติบโตต่อไปอย่างเงียบเชียบ
อย่างน้อยก็ในหัวใจของเราเองเสมอ
ที่มา : นู๋หญิงจ๋า
