(http://sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc4/hs1155.snc4/149710_163611867003967_100000654656817_353082_302051_n.jpg)
การที่มีใครซักคน รักเรามากมาย
มันทำให้ เรารักใครบางคน น้อยลงมั้ย?
ความรักเพียงอย่างเดียว พอเพียงหรือสำหรับใจสองดวง
ความเข้าใจ ความเชื่อมั่น มิตรภาพและความจริง นั่นต่างหาก
คือสิ่งที่ก่อร่างสร้างเส้นทาง ของคนสองคนให้ยาวไกล
ไปในทุก ๆ ย่างก้าว
สูดลมหายใจ เข้าไปจนเต็มปอด นั่นอาจเป็นความจริง
แม้ว่า...จะถอดหายใจหนึ่งเฮือกนั้น จะดูง่ายกว่าการ
ระบายความจริงออกมาทั้งหมดจากใจ
เมื่อมนุษย์คนหนึ่งทำเหมือนจะเข้าใจอะไรต่าง ๆ ได้มากมายหมดโลก
แต่เค้าคงลืมที่จะเข้าใจตัวเอง และคนข้างกาย
ยามไร้ร้างความเข้าใจในตน แม้แต่คนรอบข้างก็คงเพียงลอบมองด้วยความเห็นใจ
ความรู้สึกดี ที่มีใครซักคนที่เข้าใจ กับ
ความรู้สึกดี ยามที่เข้าใจใครซักคน
อย่างไหนสร้างความเจ็บในความรู้สึก กว่ากัน
"ไม่คิดถึง ใช่ว่า ไม่รัก
.............. ไม่รัก มิใช่จะ ไม่คิดถึง"
ประโยคที่คล้ายคุ้นในความทรงจำ แต่ก็หาต้นตอไม่พบ
ความคิดถึงกับความรัก มันเรื่องเดียวกัน หรือมันคนละเรื่อง
เวลาเราคิดถึง คนรัก ความรักคือความคิดถึง
ยามคนอื่น ๆ คิดถึงเรา แม้จะเจือความรัก แต่ก็ไม่ได้หมายให้คิดเป็นรัก
มิตรภาพมากกว่าที่แทนที่
รักหรือไม่รัก... ถ้าไม่เกลียดก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรนักหนา...
ดั่งฟ้ารักท้องทะเล ก็มิเห้นจะต้องเคียงคู่กัน
ต่างฝ่ายต่างดำรงในหน้าที่ตน และเดินไปบนเส้นที่กำหนดไว้
เหลียวซ้ายอาจไม่แลเห็นใคร แต่หันขวามาข้าง ๆ ทางอาจพบพานรอยยิ้ม
ของคนเดินเคียง.... อยู่ข้าง ๆ
แม้สองมือจะไม่ได้จูง และแม้สองทางจะทอดยาวขนานกันไป
แต่รอยยิ้มและความห่วงใย ยังลอยข้ามไปหาสู่กันได้ ตลอดเวลา
ที่มา : จอมยุทธน้อย