"SLASH" Live in Bangkok - คืนที่เฮฟวียังไม่ตาย!!

[Nick]

โดย : Piddiddy
       
       ถ้าสามารถย้อนเวลากลับไปได้สัก 20 ปี คอนเสิร์ตของมือกีตาร์นามระบืออย่าง "สแลช" ( SLASH ) เมื่อคืนวันที่ 10 มี.ค. ที่ผ่านมา คงจะเป็นหนึ่งในคอนเสิร์ตที่ใหญ่ที่สุดของปีอย่างไม่ต้องสงสัย แต่วันเวลาอันรุ่งโรจน์ของวงร็อคที่ได้ชื่อว่ายิ่งใหญ่และอันตรายที่สุดแห่งยุค 80 อย่าง Guns N' Roses มันผ่านไปเร็วอย่างน่าใจหาย และวันนี้ก็คงไม่มีใครคาดหวังว่ายุครุ่งเรืองของวงการเพลงเมทัลมันจะหวนกลับมาได้อีกแล้ว...
       
       บรรยากาศบริเวณด้านหน้า อิมแพค exhibition hall 2 คลาคล่ำไปด้วยขาร็อคชุดดำ พอจะทำให้สาวกเฮฟวีหลงยุคบางคนหลงเคลิ้มไปได้ชั่วขณะว่าเพลงเมทัลยังไม่ล้มหายตายจากหรือสูญพันธ์ไปจากเมืองไทย หรืออย่างน้อยก็ยังมีเหล่าสาวกพันธุ์แท้ที่พร้อมจะมาให้กำลังใจกับการมาเยือนเมืองไทยครั้งแรกของเทพเจ้ากีตาร์ผู้มีเอกลักษณ์สวมหมวกทรงสูงคู่ชีพอยู่ตลอดเวลา รวมทั้งผมเผ้าที่ปิดหน้าตาจนแทบไม่รู้ว่าหน้าตาหมอนี่จริงๆแล้วเป็นอย่างไร
       
       คอนเสิร์ตเปิดฉากมาด้วย 3 เพลงจากโซโล่อัลบั้มของสแลชทั้ง Ghost, Mean Bone, Back from Cali แล้วทั้งฮอลล์ก็เริ่มมีชีวิตชีวาขึ้น เมื่อ Night train หนึ่งในเพลงเอกจาก Appetite for Destruction อัลบั้มอภิมหาอมตะนิรันดร์กาลของคอเพลงเฮฟวี่ได้ถูกบรรเลงขึ้น แต่งานนี้คนฟังไม่น้อยกลับต้องรู้สึกอึดอัดกับระบบเสียงที่ค่อนข้างน่าผิดหวัง มันทำให้เสียงกีตาร์ของสแลชฟังแทบไม่ได้ศัพท์ เรียกได้ว่าถ้าไม่เห็นคนเล่นบนเวทีอาจจะคิดว่าเป็นวงคัฟเวอร์เพลงของ Gn'R เป็นแน่แท้ ถึงขนาดต้องพยามเดินหาจุดที่เสียงดีที่สุดในฮอลล์ก่อนจะมาปักหลักอยู่แถวๆบูธของซาวนด์เอ็นจิเนียร์ ที่พอจะทำให้สแลชกลายเป็นสแลชเทพเจ้ากีตาร์ที่รอคอยมากว่ายี่สิบปีได้
       
       สแลชขนเพลงมาบรรเลงกันยาวเหยียดกว่ายี่สิบเพลง แต่ก็เป็นกลุ่มเพลงเก่าของ Gn'R ที่เรียกเสียงฮือฮาและพลังตอบรับจากแฟนเพลงมากที่สุด ส่วนงานส่วนตัวของสแลชถึงจะแสดงความเป็นตัวตนของเขา แต่ก็ฟังดูราบเรียบไร้พลังเมื่อเทียบกับงานเก่าสมัย Gn'R ซึ่งสแลชก็ดูเหมือนจะยอมรับในจุดนี้ จึงได้ขนเพลงสมัย Gn'R มาบรรเลงเอาใจแฟนเพลงถึง 7 เพลง ได้แก่ Night Train, Rocket Queen, Civil War, My Michelle และที่ขาดไม่ได้คือ Sweet Child O' Mine เพลงที่เป็นเหมือนคำจำกัดความของเพลงเมทัลยุค 80 เป็นเพลงที่สามารถพาเราย้อนเวลากลับไปได้เสมอ ให้เรานึกถึงอดีตอันแสนหวานที่ได้ยินเพลงนี้ครั้งแรกได้อย่างน่าอัศจรรย์
       
       นอกจากนั้น สแลชยังพาแฟนเพลงย้อนกลับไปบรรยากาศสมัยคอนเสิร์ต Guns N' Roses ที่ Tokyo Dome โดยนำเพลง the God Father theme มาบรรเลงให้แฟนๆได้ระลึกความหลังเมื่อครั้งที่ Gn'R เป็นวงดนตรีที่สำคัญที่สุดบนโลกใบนี้ ก่อนจะปิดท้ายในช่วงอังกอร์ด้วย By the Sword และสองเพลงจาก Gn'R คือ Mr.Brownstone และ Paradise City
       
       คอนเสิร์ตปิดฉากลงด้วยความอิ่มเอมระดับหนึ่งของเหล่าสาวกเพลงเมทัลโดยเฉพาะแฟนเพลง Gn'R ในเรื่องฝีมือกีตาร์ของสแลชคงไม่มีใครติดใจสงสัย ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ใช่มือกีตาร์ที่อุดมไปด้วยเทคนิคหรือความเร็วที่คนดูจะต้องตื่นตะลึง แต่สิ่งที่สแลชมีคือสำเนียงกีตาร์ที่สามารถดึงอารมณ์เพลงออกมาได้อย่างถึงอารมณ์ แต่น่าเสียดายที่คุณสมบัติของสแลชข้อนี้ถูกจำกัดด้วยระบบเสียงที่ไม่สมบูรณ์อย่างที่ควรจะเป็น ทำให้บางครั้งเป็นเรื่องยากที่จะได้ยินว่าเขากำลังเล่นอะไร ซึ่งเป็นเรื่องน่าเสียดายสำหรับคนที่ต้องการจะมาฟังการบรรเลงกีตาร์ของมือกีตาร์ที่ได้รับการยกย่องอย่างสูงในแวดวงดนตรีร็อค
       
       อีกความรู้สึกหนึ่งที่เกิดขึ้นตลอดการชมคอนเสิร์ตครั้งนี้ก็คือ ความรู้สึกเสียดายที่เหล่าสมาชิก Guns N' Roses ยุคก่อตั้ง ต้องมาแตกแยกกันไปก่อนเวลาอันสมควร เพราะสำหรับแฟนเพลงเมทัลทั่วโลก Gn'R ก็คือ Axl, Slash, Izzy, Duff และ Steven Adler แม้แต่ตอนที่ Adler ถูกขับออกจากวง ซาวนด์ของ Gn'R ก็ไม่เหมือนเดิมอีกเลย หรือพูดอีกอย่างก็คือ Gn'R ในยุคเริ่มต้นเป็น Gn'R ยุคคลาสสิก ที่หลังจากนั้นแม้แต่พวกเขาเองก็ไม่สามารถสร้างบทเพลงได้เทียบเท่ามาตรฐานเดิมของพวกเขาได้อีกนับจากนั้น ไม่ว่าจะเป็นผลงานเดี่ยวของสมาชิกแต่ละคน หรือ ผลงานของ Axl Roses ภายใต้ชื่อ Guns N' Roses
       
       แต่อย่างไรก็ตาม การรอคอยกว่า 20 ปีของแฟนเพลง Gn'R ที่จะได้ยินสแลชบรรเลงกีตาร์ให้ฟังกันสดๆ ก็เป็นการรอคอยที่คุ้มค่าเป็นอย่างยิ่ง และถือเป็นอีกค่ำคืนที่น่าประทับใจของเหล่าสาวกเฮฟวีเมทัลชาวไทยอย่างแท้จริง!!!


ที่มา: manager.co.th