เมื่อเราไม่สมหวังในรัก ...
และยิ่งถ้าเราต้องเลิกรากันไปทั้งๆ ที่เรายังรักเขามาก
ความคิดหนึ่งมันก็ย่อมผุดขึ้นมาในสมองเรา พร้อมคำถามที่ว่า . . .
"ทำยังไงที่จะให้เขากลับคืนมา" หรือ
"เราจะกลับมารักกันได้หรือเปล่า" หรือ
"เราเริ่มต้นกันใหม่ได้ไหม"
บางคนคิดไปอย่างสิ้นความหวัง
แต่บางคนก็พยายามหาวิธีที่จะทำให้มันเป็นจริง
ถ้าหากเราต้องเลิกกันทั้งๆ ที่เรายังรักเขา
เชื่ออย่างหนึ่งเถอะว่า ณ วันที่เขาจากเราไป
เขาจะรู้ว่าเรายังรักเขา...
เพราะเขาเป็นฝ่ายเลือก ที่จะเดินจากเราไปเอง
และเมื่อเป็นอย่างนั้น การที่จะให้เขาเดินกลับมาอีก
ไม่จำเป็นต้องเดินไปบอก หรือวิ่งตามเขาไป และพูดว่า . . .
"ฉันยังรักเธอนะ"
"ฉันยังรอเธอนะ"
ถ้าใจเขาไม่คิดเดินกลับมา เขาก็ไม่มีวันเดินกลับมา
แต่ถ้าวันหนึ่งเขาเปิดใจซึมซับความรัก ที่เรามีต่อเขาอย่างเต็มใจ
เขานั่นแหละ ที่จะเป็นฝ่ายเดินมาหาเราเอง
โดยไม่ต้องดิ้นรนทำอะไร เพื่อให้ได้เขามาหรอก
คนไม่ใช่สัตว์หรือสิ่งของ ที่ไม่ต้องถามความเห็นก็เอามาเป็นเจ้าของได้
เพราะสัตว์หรือสิ่งของ เราไม่ได้หวังว่าจะได้รับการรักตอบ
แต่เราหวังแค่ได้เป็นเจ้าของมันเท่านั้นเอง
ส่วน "คน" ความเป็นเจ้าของอย่างเต็มภาคภูมิ
คือความเต็มใจของอีกฝ่ายด้วย ความสุขจึงจะเกิดขึ้น
ยิ่งเธอพยายามเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งทรมานมากเท่านั้น
เพราะไม่มีใครทนอาการหมางเมิน ไม่สนใจจากคนที่เรารักได้หรอก
ส่วนเราจะกลับมารักกันได้อีกหรือเปล่า มันก็อยู่ที่ทั้งเขาและเธอ
หากเธอเชื่อมั่นว่า ความรักที่เธอมีให้เขา
ไม่มีใครรักเขาได้ยิ่งใหญ่และสวยงามไปกว่าเธอ
ไม่มีใครรักและให้อภัยเขาได้เท่าเธอ
เธอเท่านั้นที่จะอยู่กับเขาได้
ความรักของเธอ จะกลับมาหาเธออีกครั้ง
แต่หากเวลาผ่านไป ทำให้เธอเปลี่ยนแปลงไป
หรือความรู้สึกนั้นจางลง และวันหนึ่งมันก็หายไป
เธอกลับไปมีความรู้สึกนี้กับใครอีกคน
เธอจะตอบตัวเองได้ว่า . . .
เธอจะกลับไปหาความรักครั้งนั้นอีกหรือเปล่า
บางคนเมื่อเลิกรากันไป ยังทำใจไม่ได้
และรู้สึกว่าเป็นความผิดของตัวเอง ที่ทำให้เขาเดินจากไป
จึงเป็นฝ่ายขอร้องขอโอกาสแก้ตัวใหม่
ขอเริ่มกันใหม่ จะปรับปรุงตัวเองเพื่อให้เขาพอใจ
ถามว่า . . . สิ่งที่เธอจะต้องเปลี่ยน เธอจะทำมันได้นานแค่ไหน
เธอจะทำมันได้ตลอดชีวิตเธอหรือเปล่า
ถ้ายังตอบไม่ได้ หรือไม่แน่ใจ
และอยากลอง หากเขาให้โอกาสก็ลองดู
แล้วเธอจะค่อยๆ รู้ได้เองว่า เมื่อเปลี่ยนแปลงตัวเองแล้ว
เธอกับเขามีความสุขกันมากขึ้นหรือเปล่า
หรือเขาก็ยังแสดงออกถึงความห่างเหินกับเธอเหมือนเดิม
บางทีมันอาจไม่ใช่ที่นิสัยเธอ แต่มันเป็นตัวเธอ
ไม่ว่ายังไงก็เปลี่ยนความรู้สึกของเขาให้กลับมาแบบเด ิมไม่ได้
หรือเธอมีความสุขหรือเปล่า ที่เธอต้องเปลี่ยนอะไรบางอย่างเพื่อเขา
หากเมื่อไหร่ที่เธออึดอัด อย่าพยายามดึงดันมันต่อไปเลย
เพราะคนที่จะเจ็บปวด และเหนื่อยที่สุดคือเธอ
ช่วงเวลาเหล่านั้นจะเป็นเวลาที่ทรมาน
เพราะเธอต้องฝืนทำอะไรกับตัวเอง
และก็ต้องทุกข์ที่มันไม่ได้ทำให้เขารักเธอเหมือนเดิม ได้
มันไม่น่าจะมีความสุขอย่างแท้จริงได้
ถ้าเราขาดความเป็นตัวของตัวเอง
และเขาก็ไม่ได้รักเราอย่างที่เราเป็น
แต่รักเราอย่างที่เขาอยากให้เป็นต่างหาก
ที่มา : ผู้หญิงของความรัก
