คนบางคนเอา "ความรัก" เป็นเครื่องต่อรองการใช้ชีวิต
หมดความรัก ชีวิตก็หมดความหมาย
ทั้งที่ก่อนหน้านี้ก็ใช้ชีวิตมาได้ดิบดี ไม่มีปัญหาอะไร
พอเจอความรัก ก็หน่วงเหนี่ยวมาเป็นสมบัติของตัวเอง
มอบชีวิตทั้งชีวิต ให้ตกอยู่ในความดูแลของความรัก
และเมื่อวันหนึ่งที่เขาเดินจากไป ก็กลับมองเห็นว่า . . .
เขาเอาความรักนั้นไปด้วย เหมือนเขาเอาชีวิตเราไปด้วย
แล้วร่างกายของเราจะอยู่อย่างไร . . .
เมื่อโดนขโมยวิญญาณและชีวิตไป
เธอคงลืมไปแล้วว่า . . .
เธอได้สร้างความรักขึ้นมาด้วยตัวเธอเอง
เขาไม่ได้เป็นคนเอาความรักมา ความรักของเขาก็คือของเขา
ของเธอก็คือของเธอ
เมื่อความรักของเขาหมด แล้วเขาเดินกลับไป
ทำไมของเธอต้องหมดไปพร้อมกับเขา
มันไม่ได้เริ่มขึ้นมา พร้อมกันด้วยซ้ำ
ไม่ได้สร้างขึ้นมาจากหัวใจเดียวกันสักหน่อย
หัวใจหนึ่งหายไป . . . แต่เธอก็ยังหายใจอยู่
และความรักของเธอ มันก็ยังอยู่กับหัวใจเธอ
ถ้าเธอใช้ "ความรัก" เป็นข้ออ้าง
ทำไมเธอไม่ใช้ความรักที่อยู่ในใจเธอ ดูแลชีวิตเธอล่ะ
มันยังมีความหมายต่อใครอีกหลายคน
เลิกมองตัวเองว่า . . .เป็นผู้ถูกดูแล
แต่มองกลับไปว่า . . . เธอต้องมีชีวิตอยู่เพื่อดูแลอะไรบ้าง
เธอจะรู้ว่า . . . ชีวิตเธอมีความหมายแค่ไหน
และไม่มีใครเอาความรักของเธอไปจากใจเธอได้
ถ้าเธอโยนความหมายของชีวิตให้ความรัก
เธอก็ต้องรู้ด้วยว่า . . .
ความรักแบบไหนที่จะทำให้ชีวิตเธอมีความหมาย
ที่มา : ผู้หญิงของความรัก
