อย่าบอกว่าจะไม่รักใครอีก ถ้าอนาคตยังมาไม่ถึง
เราไม่มีทางรู้เลยว่าคนของอนาคตที่เราจะต้องเจอจะทำให้เรารักเค้าไม่ได้
เราอาจจะวิ่งหนีเมื่อเจอเค้าได้แต่เราวิ่งหนีความรักไม่ได้หรอก
เราอาจจะบอกกับคนอื่นว่าเราไม่คิดจะรักใคร
แต่เราหลอกความรู้สึกของตัวเองไม่ได้
กลัวเหรอกับการที่จะมีความรัก
กลัวเหรอกับความผิดหวัง
กลัวเหรอว่าเค้าจะไม่รู้สึกเหมือนเรา
มีความสุขมั๊ย?ที่มีความรู้สึกแบบนั้น
มีความสุขมั๊ย?กับการกลัวอะไรบ้าบอ
มีความสุขมั๊ย?กับการโกหกความรู้สึกของตัวเอง
ความรักแต่ละครั้งที่มันเข้ามาทักทายเรา
มันมาพร้อมกับแนบคำเตือนให้เรารู้ก่อนทุกครั้งว่า
"โปรดเตรียมใจสำหรับความผิดหวังด้วย"
แต่เรามักจะไม่อ่านคำเตือนก่อนที่เราจะรัก
จนเมื่อเราผิดหวังกับความรัก
เราก็โทษว่าความรักไม่ดีอย่างโน้น ไม่ดีอย่างนี้
เรากลับไม่มองกลับไปว่ามันเป็นความผิดของเรา ที่เราไม่เผื่อใจไว้บ้าง
จนเราเกลียดความรักไม่คิดจะรักใครอีกต่อไป
จำไว้นะว่า ความรักมันวิ่งตามเราเมื่อเราวิ่งหนีมัน
แต่มันจะวิ่งหนีเราเมื่อเราวิ่งตามมัน
เมื่อเราเจอคนของอนาคตที่เราคิดว่า...เรารู้สึกดีกับเค้า..
จงมอบความรู้สึกดีๆ เหล่านั้นให้เค้าไปซะ....
ไม่มีประโยชน์หรอก ที่เราจะเก็บความรู้สึกเหล่านั้นไว้คนเดียว....
แต่ถ้าเค้าไม่ได้รู้สึกเหมือเรา.......ให้เราภูมิใจไว้เถอะว่า
เรามีคนให้เราคอยมอบความรู้สึกดีๆ ให้........มีคนที่เราอยากจะเป็นห่วง
ชีวิตไม่จำเป็นจะต้องสมหวังทุกเรื่องนี่นา....
แค่นี้ก็เติมความรู้สึกที่มันว่างเปล่าได้แล้ว ..........ว่ามั๊ย
ที่มา : bloggang นู๋หญิงจ๋า
